به گزارش مشرق، راننده جوان متولد مشهد یکی از جوانان با استعداد اتومبیلرانی است که بر خلاف سرعتش در پیست اتومبیلرانی در جاده و خیابان بسیار مقرراتی است.
نیازی هم ندارد دور از چشم دوربین و پلیس بزرگراه‌ها خلاف کند. محمدخانی رانندگی را از هشت سالگی زمانی که کنار پدرش در اتومبیل می‌نشست یاد گرفت. خیلی زود متوجه شد در رانندگی هیجان زیادی دارد که آدرنالین خونش را بشدت افزایش می‌دهد از همین رو بود که برای تخلیه و کنترل هیجان، یکی از مهیج‌ترین ورزش‌های داخل پیست را انتخاب کرد؛ اتومبیلرانی. ورزشی که امروزه یکی از ورزش‌های پرطرفدار دنیاست .
کوروش بعد از حضور در مسابقه‌های متعدد استان خراسان، در ۱۶ سالگی به انگلستان رفت و در کلاس‌های مدرسه اتومبیلرانی لندن شرکت کرد و بعد از اتمام دوره‌ها در مسابقه‌های بسیاری، توانمندی خود را در ورزش اتومبیلرانی نشان داد.
محمدخانی مقام‌ها و موفقیت‌های زیادی در رقابت‌های معتبر جهانی به‌دست آورده است اما مهم‌تر از همه این موفقیت‌ها برای او معرفی‌اش توسط فدراسیون جهانی اتومبیلرانی به‌عنوان سفیر امنیت و ایمنی جاده‌هاست.
او با این عنوان به ایران بازگشت و می‌خواهد تجربیاتش را در اختیار رانندگان جوان بگذارد. همزمان تلاش برای ایجاد امنیت و افزایش مهارت برای کنترل خودرو که بی‌توجهی به آن تاکنون عامل بسیاری از حادثه‌های رانندگی بوده، پیام این اتومبیلران جوان است که با راه‌اندازی کمپین و اطلاع‌رسانی در این زمینه قصد کاهش سوانح جاده‌ای دارد.
فرمول یک؟
یکی از جذاب‌ترین مسابقه‌های اتومبیلرانی است اما اتومبیلرانی فقط فرمول یک نیست. رشته‌های جذاب تری هم وجود دارد.
موفقیت‌های شما؟
من در این سال‌ها در مسابقات فرمول فورد بریتانیا، مسابقات فرمول رنو و فرمول۳ عناوین متعددی ازاول تا چهارم را به‌دست آورده‌ام.
اوج افتخار؟
قهرمانی‌ام در فرمول رنو و فرمول ۳ و دعوت‌شدن به‌عنوان یکی از ۲۰ راننده برگزیده دنیا در رقابت‌های جهانی پشتوانه فرمول ۱ هند. این رقابت‌ها پیش از رقابت‌های اصلی فرمول یک برگزار می‌شد که توانستم به مقام سوم برسم.
عشق به اتومبیلرانی؟
از دوران کودکی به‌خاطر کار پدرم بود که علاقه شدیدی به ورزش اتومبیلرانی داشتم و برای تحقق آرزوهایم از کارتینگ شروع کردم.
ماشین فرمول؟
این ماشین در تاریخ ایران برای نخستین‌بار وارد کشور شده است و همین یکی را داریم.
نماد ملی؟
نماد ملی نمی‌توان گفت اما نماد مثبتی در ورزش اتومبیلرانی ایران است. از آنجا که من ۲۲ بار با پرچم ایران به روی سکو رفته‌ام، این به نظر من یک افتخار ملی است که به کشور و مردم کشورم تقدیم می‌کنم.
با اتومبیل پریده‌اید؟
در ۱۱ سالگی با اتومبیلی که پدرم ساخته بود ۲۵ متر به ارتفاع ۵ متر پریدم و یک سال بعد با ۳۰ متر و ۷ متر ارتفاع رکورد جهانی قبلی ام را جا به جا کردم.
چه شد به انگلستان رفتید ؟
وقتی دوره دبیرستان را با موفقیت‌های استانی و کشوری گذراندم به انگلستان رفتم تا دوره‌های حرفه‌ای اتومبیلرانی را سپری کنم.
چرا؟
چون یکی از بهترین و پیشرفته ترین کشورهای صاحب سبک در دنیای اتومبیلرانی حرفه‌ای است.
کدام مدرسه؟
مدرسه اتومبیلرانی سیلوراستون . در میان ۹۶ نفر شاگرد اول شدم.
ورزش پولدارها؟
نه، اما هزینه برای وسیله نقلیه اجتناب‌ناپذیر است. لاستیک، ترمز و وسایل دیگر خودرو شما معمولا خرج دارد. این تعبیر که اتومبیلرانی ورزش پولدارهاست به‌دلیل اطلاع‌رسانی نامناسب است.
اطلاع‌رسانی؟
بله. الان کوچکترین عضو جامعه با جزئیات فوتبال آشناست چون رسانه‌ها به این ورزش می‌پردازند. اگر در قبال اتومبیلرانی همین کار انجام شود، مردم اطلاعات شان را از یکی از مهیج‌ترین ورزش‌ها بالا می‌برند.
تمرینات اتومبیلرانی؟
این ورزش به استقامت ورزشکاران سه گانه، قدرت وزنه‌برداری و تمرکز خلبان هواپیماهای جنگنده نیاز دارد. رانندگان ورزش اتومبیلرانی آماده‌ترین افراد روی کره زمین هستند مخصوصا رانندگان فرمول یک.
معیار حرفه‌ای؟
آمادگی جسمانی و ذهنی از مهم‌ترین معیارهای یک راننده حرفه‌ای است و به خاطر فشار زیاد وارد شده بر بدن در حین رانندگی و به‌دلیل نیروی جاذبه موجود بر اعضای بدن، یک راننده حرفه‌ای باید تمرین‌های خاص و شبیه سازی بسیار سختی انجام بدهد.
سرمایه‌گذاری؟
با تکنولوژی زیادی که در اتومبیلرانی استفاده می‌شود و با یک خودرو پییچیده سر و کار داریم و هزینه‌های بالایی باید پرداخته شود که حضور حامیان مالی می‌تواند به‌عنوان یکی از مهم‌ترین فاکتورهای سرمایه‌گذاری در این ورزش مطرح باشد.
در ایران؟
متاسفانه در ایران فرهنگ سرمایه‌گذاری در اتومبیلرانی رواج چندانی ندارد در صورتی که این موضوع از لحاظ تبلیغاتی و تجارتی توجهات اقتصادی و فرهنگی مناسبی به همراه دارد.
برنامه‌ریزی؟
فدراسیون اتومبیلرانی برنامه خوبی دارد و نشست‌های حمایت از این ورزش در فدراسیون برگزار می‌شود و من هم برای کمک به اینجا آمده‌ام.
به‌عنوان سفیر؟
بله، من از سوی فدراسیون جهانی اتومبیلرانی سفیر امنیت و ایمنی جاده‌ها و خیابان‌های ایران هستم.
کار یک سفیر؟
فدراسیون جهانی دو وظیفه دارد؛ برگزاری رقابت‌های اتومبیلرانی و فرهنگسازی ایمنی و امنیت جاده‌ها و خیابان‌ها. سفیران این فدراسیون در تمام دنیا دیده می‌شوند.
تلفات جاده‌ای؟
در ایران زیاد داریم. این کمپین‌ها با هدف الگوسازی و فرهنگسازی در رانندگی زیرنظر نماینده جهانی برگزار می‌شود و به ملت‌ها کمک می‌کند.
رانندگی در ایران؟
تعریف چندانی ندارد.
چرا؟
دو بحث مطرح است. اول زیرساخت‌های جاده‌ای و خیابان‌ها توسعه نیافته است. آسفالت‌ها، خط‌کشی و تابلوگذاری مناسب نیست. دوم آموزش سطح مهارت‌های رانندگی پایین است.
پیشنهاد؟
مهارت فردی در رانندگی برای افزایش کنترل خودرو مناسب است بنابراین مردم می‌توانند با افزایش سطح مهارت خود مشکلات زیرساختی را تا اندازه زیادی پوشش دهند و کمتر دچار سانحه شوند. این موارد را باید الگوسازی کرد.
الگوسازی با ۳۰۰ کیلومتر سرعت؟
من بالای ۳۰۰ کیلومتر در ساعت سرعت دارم اما خیابان و جاده جای این کار نیست. من در پیست با این سرعت می‌روم. باید بدون عوامل بازدارنده مثل دوربین و جرایم رانندگی فرهنگ رانندگی را ارتقا بدهیم.
حس ۳۰۰ کیلومتر سرعت؟
قابل توصیف نیست. قانون فیزیک شکسته می‌شود طوری که برای بدن انسان طراحی نشده است فقط آمادگی جسمانی و ذهنی بالایی برای کنترل اتومبیل می‌خواهد.
عشق سرعت‌ها؟
جوانان هیجان رانندگی و سرعت زیاد را دوست دارند . کاری هم نمی‌شود کرد جز این‌که امکانات لازم را برای آنها فراهم کرد. آشنایی با اتومبیلرانی و احداث پیست‌های بیشتر و در دسترس عموم می‌تواند هیجان جوانان را در پیست‌ها به جای جاده و خیابان کنترل کند.اما عشق سرعت برای خیابان و بزرگراه نیست.
اتومبیل‌ها؟
وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون اتومبیلرانی و نهادهای مسئول مانند گمرک همه باید در این راه کمک کنند تا امکانات و اتومبیل حرفه‌ای در اختیار جوانان و علاقه‌مندان قرار بگیرد و آنها هیجانات شان را تخلیه کنند و این ورزش به‌صورت حرفه‌ای صورت گیرد. اگر امکانات موجود بود، من برای ادامه این ورزش به‌صورت حرفه‌ای به انگلستان نمی‌رفتم و در کشور خودم به این کار ادامه می‌دادم.
با آرامش می‌رانم
دست فرمان؟
اهل مقررات، بسیار با آرامش بدون نیاز به سرعت. این آرامش را از پیست دارم زیرا در آنجا تخلیه هیجانی و سرعت در رانندگی می‌شوم. من سفیر امنیتم نه عشق سرعت.
اشتباه در رانندگی؟
پدرم خیلی قانونمند است و از کودکی مرا با نظم و مقررات رانندگی آشنا کرده است تا اشتباه نکنم، بین خطوط برانم و آرامش داشته باشم.
تذکر داده‌اید؟
در جایگاهی نیستم به کسی تذکر بدهم اما با دیدن زیرپاگذاشتن مقررات رانندگی دلم می‌گیرد. بارها به دوستانم تذکر داده‌ام ایمنی را رعایت کنند زیرا به نفع خودشان است.
